Podczas Dnia Edukacji Narodowej, którego obchody miały miejsce 14 października 2025 r. na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach, JM Rektor prof. dr hab. inż. Celina M. Olszak skierowała kilka słów refleksji do zgromadzonej w Auli A społeczności akademickiej. Zachęcamy do zapoznania się z treścią przemówienia.

Nie ma dziś ważniejszego pytania niż to: czy Polska potrafi zainwestować w swoją przyszłość, czyli w edukację, w naukę i w człowieka? Wchodzimy w nowy rok akademicki z hasłem: "Więcej niż wiedza. Uniwersytet jako wspólnota odpowiedzialności". To nie tylko motto. To zobowiązanie - zobowiązanie wobec siebie, wobec przyszłości i wobec kraju.

Dzień Edukacji Narodowej to nie tylko święto wspomnień i podziękowań. To dzień refleksji nad przyszłością - nad tym, czy decyzje, które podejmujemy dziś, pozwolą nam zbudować silną, innowacyjną i mądrą Polskę jutra. Bo nauka nie jest dekoracją państwa i dodatkiem do jego rozwoju. Jest jego silnikiem.

Bez niej - nie ma innowacji.
Bez niej - nie ma postępu.
Bez niej - nie ma suwerenności.

Nie można budować nowoczesnej gospodarki w oparciu o niskie nakłady na badania i szkolnictwo wyższe. Nie można oczekiwać nowej jakości życia, jeśli wiedza traktowana jest jak koszt, a nie inwestycja. Inwestowanie w naukę to nie luksus - to obowiązek wobec przyszłości. To decyzja, że chcemy tworzyć, a nie tylko konsumować. Że wolimy projektować rozwiązania, a nie kupować cudze. Że stawiamy na myślenie, a nie na bezwład.

Wierzę, że Polska może być krajem, który nie tylko reaguje na zmiany, lecz je wyprzedza. Krajem, który nie naśladuje trendów, lecz je kreuje. A do tego potrzebni są ludzie - nie tylko z dyplomami, ale z pasją poznawania, z odwagą pytania i odpowiedzialnością za słowo. Edukacja i nauka to nie technokratyczny system instytucji. To żywy obieg idei, rozmów, wątpliwości i odkryć. Uniwersytet musi być miejscem inspiracji, sporów o sens i kierunek świata. Bo tam, gdzie nie ma dyskusji - nie ma postępu.

Drodzy Państwo, dziś chcę podziękować wszystkim, którzy w tę przyszłość inwestują każdego dnia: wykładowcom, badaczom, studentom, doktorantom, a także bibliotekarzom, pracownikom administracyjnym oraz pracownikom obsługi.

Wasza praca - cicha, często niedostrzegana - tworzy coś najcenniejszego: kulturę myślenia, która chroni nas przed bylejakością i powierzchownością, a zarazem buduje fundament odpowiedzialności za świat.

Niech ten dzień będzie przypomnieniem, że edukacja jest najważniejszą inwestycją, jaką może poczynić państwo. Bo tylko tam, gdzie inwestuje się w wiedzę, rodzi się prawdziwy kapitał przyszłości - kapitał intelektualny, technologiczny i moralny. Niech będzie też świętem ludzi, którzy codziennie tę przyszłość współtworzą - z pasją, z zaangażowaniem i z wiarą, że sens uniwersytetu tkwi nie w statystykach, lecz w człowieku.